Mijn naam is Reinout Sterk, ik werk als strafrechtadvocaat bij Spuistraat 10 advocaten. Naast strafrecht doe ik ook militair recht en omgevingsrecht.
Advocaat worden was niet mijn droom. Ik dacht altijd dat advocaten of geldwolven met een (te) groot ego waren, of geitenwollensokken. Ik wilde eigenlijk professioneel kickbokser worden, maar dat was niet voor me weggelegd. Omdat ik graag iets wilde doen dat dynamisch en avontuurlijk was, maar ook iets voor de samenleving wilde betekenen, heb ik me toen aangemeld bij de krijgsmacht.
Als militair jurist heb ik veel van de wereld gezien. Ik heb mooie bootreizen gemaakt naar bijvoorbeeld IJsland en New York, ik heb training gegeven in Oeganda, en ben op missie geweest naar Mali in 2015. Over de laatste ervaring heb ik een boek [1]geschreven.
Na zo´n 11 jaar was ik toe aan iets anders en stapte ik over naar de gemeente Amsterdam, als juridisch adviseur Openbare orde & Veiligheid. Dit heb ik een jaar gedaan. Gedurende dat jaar kwam ik op het idee om advocaat te worden. Daarbij kon ik bij Spuistraat 10 Advocaten terecht voor een stageplek. Dat was perfect, want het was dichtbij, er is een leuke sfeer, goede collega´s en er komen interessante zaken binnen. Vervolgens ben ik daadwerkelijk advocaat geworden.
Ik kan mijn ervaring bij Defensie goed gebruiken, want ik weet precies welke juridische problemen militairen kunnen hebben. Ik heb als militair-jurist zoveel verschillende dingen gedaan, dat ik van al die problemen precies weet hoe het werkt.
De allereerste zaak die ik als advocaat op me nam was voor mijn ouders – ik wilde graag iets voor ze terug doen. Dat levert meteen mijn eerste advies op aan beginnende advocaten: sta nooit vrienden of familie bij. Het is moeilijk om grenzen aan te geven en de druk om te presteren is hoog. In een zakelijke relatie is de tijd die je ergens in investeert, in geld waardeerbaar. Daardoor wordt duidelijk inzichtelijk hoeveel energie je ergens in hebt gestoken. Vrienden en familie ga je geen rekening sturen, dus blijft onzichtbaar hoeveel moeite iets heeft gekost. Onbedoeld kan dat heel onhandig uitwerken.
Omdat ik zo betrokken ben bij de mensen die ik help, zijn er wel zaken die me echt raken. Eigenlijk vooral bij militairen. Mijn ervaring is namelijk dat militairen die in de juridische problemen raken geen slechte jongens zijn, maar vaak een wat moeilijker verleden hebben dan de mensen die zorgeloos zijn opgegroeid. Ze zoeken naar een dynamisch en avontuurlijk bestaan, maar willen ook iets voor de samenleving betekenen. Daarom worden ze militair. Maken ze vervolgens wat onhandige keuzes in het leven, of komen ze gewoon door domme pech in een kwaad daglicht te staan, dan worden ze meestal keihard afgestraft. Want je bent militair, dus je hebt een voorbeeldfunctie. De pers smult er altijd van als ze kunnen opschrijven dat een militair iets verkeerd heeft gedaan. Tel daarbij op dat Defensie door decennia van bezuinigingsdrift heel bang is voor imagoschade. Wat ze bij de krijgsmacht dus absoluut niet willen, is het verwijt krijgen dat tegen overtredingen van militairen niet hard genoeg wordt opgetreden. Daardoor is de tegenreactie ingesleten om juist keihard te sanctioneren.
Overigens denk ik te bemerken dat dit mechanisme niet alleen intern de krijgsmacht geldt, maar ook z’n doorwerking heeft tot de strafvorderlijke en de rechtsprekende macht.
Een voorbeeld van een zaak die me echt aan het hart gaat is die van een jongen die tot zijn achttiende in jeugdinstellingen heeft gezeten. Eenmaal volwassen was hij vastbesloten om iets van zijn leven te maken en niet het criminele pad op te gaan. Hij wilde iets voor de samenleving betekenen en meldde zich aan bij de krijgsmacht. Zijn opleiding en bestaan als militair hebben een sterke, volwassen, verantwoordelijke en gedisciplineerde kerel van hem gemaakt. In het begin was hij alleen nog wel makkelijk te beïnvloeden. Iemand heeft daar misbruik van gemaakt, door hem zijn bankrekening en pinpas te laten uitlenen. De dader heeft daar vervolgens fraude mee gepleegd.
In eerste instantie geloofde ik er niks van. Daarna dacht ik ‘hoe kun je zo stom zijn?!’ Maar naarmate ik deze jongen beter leerde kennen, begon ik te begrijpen dat hij echt vanuit behulpzaamheid gehandeld heeft. Want juist deze vent, die nooit familie heeft gehad en zijn hele jeugd heeft moeten overleven, weet precies hoe het is om geen hulp te krijgen. Dus juist daarom was hij zo gevoelig voor het zielige verhaal van de oplichter, en heeft hij er – vanuit zijn beleving – willen zijn voor iemand in nood. Heel naïef natuurlijk, en schier onmogelijk om te bewijzen. We hebbend de zaak in eerste aanleg dan ook verloren, waardoor hij het risico loopt zijn bestaan als militair – dat zoveel voor hem betekent – te verliezen.
Een voorbeeld van een mooie gewonnen zaak is een vrijspraak voor een man die een motorhelm van een agent had ontvreemd. De agent was voor een melding naar het hotel gekomen waar mijn client verbleef. Bij binnenkomst legde de agent zijn helm op een tafeltje in de lobby. Vervolgens zie je op de camerabeelden mijn client door de lobby lopen, waarna de helm ineens verdwenen is. Motoragent in paniek natuurlijk. Na het betere recherchewerk is die helm dezelfde nacht teruggevonden op de hotelkamer van mijn inmiddels slapende client. Onmogelijke zaak zou je denken, maar cliënt is toch vrijgesproken omdat we de rechter konden overtuigen dat hij leed aan slaapwandelen.
Voor iedereen die het overweegt: advocaat zijn is geweldig. En het spectrum is veel breder dan alleen geldwolven of geitenwollensokken. Zelf ben ik van plan om het te blijven doen tot mijn zeventigste, en als het me gegeven is tot mijn tachtigste. Het is dynamisch, je kunt echt iets voor mensen betekenen, en zeker als zelfstandig ondernemer heb je enorm veel vrijheid. Dat is bijzonder prettig.
[1] De missie Mali – Reinout Sterk | e-book | de online Bibliotheek
